Ferdynand Kondysar

Legionista (1914-1917) odznaczony Orderem Virtuti Militari i obdarowany majątkiem ziemskim w Lipinach Górnych przez marszałka Józefa Piłsudskiego za wybitne zasługi bojowe, z wykształcenia nauczyciel, wielki patriota, działacz ludowy, poseł na Sejm Rzeczypospolitej  trzech i przerwanej czwartej kadencji, były więzień obozu koncentracyjnego w Oranien- burgu z Nr 26581, blok 65, a po wojnie rolnik - społecznik związany do końca swego życia z Potokiem Górnym (woj. zamojskie).

Urodził się dnia 8 II 1893 r. w Rudniku nad Sanem - matka Magdalena z Szastów, ojciec Jędrzej był posiadaczem okazałego gospodarstwa rolnego, trudnił się również flisactwem. Ferdynand był jednym z siedmiorga dzieci M. i J. Kondysarów. Jako jedyny z dzieci otrzymał wykształcenie - ukończył Seminarium Nauczycielskie w Mielcu.

W 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich, które tworzyły się we Lwowie. W jednej z bitew został ranny w nogę, przebywał w szpitalu na Węgrzech. Za zasługi bojowe został odznaczony Orderem Virtuti Militari i obdarowany majątki em ziemskim w Lipinach Górnych.

Pierwszą posadę nauczycielską otrzymał w Krzeszowie.
Ożenił się z Marią Pałkówną córką kolejarza pracującego w Rudniku. Zamieszkali w swoim majątku w Lipinach Górnych. Tam urodziły się ich dzieci. W roku 1923 - syn Zbigniew Kazimierz, w 1924 r. córka Irena Anna. Po kilkunastu latach gospodarowania sprzedał ziemię w Lipinach G. i około 1937 r. kupił resztówkę rozparcelowanego majątku w wraz
z małym zniszczonym dworkiem i kilkudziesięcioma morgami uprawnej ziemi w Potoku Górnym. Raty za tę ziemię spłacał w Państwowym Banku Rolnym jeszcze przez kilka lat
po II wojnie..

Zmarł w Potoku w 1966 r. w miejscu, z którym tak bardzo związał swoje życie.
Spoczywa na cmentarzu rudnickim wraz z żoną Marią i córką Ireną.

Obecnie za miłość do ziemi potockiej i zasługi jakie oddał ludziom tej ziemi, mieszkańcy Potoka czynią starania o nadanie imienia Ferdynanda Kondysara szkole w Potoku Górnym.